Podróże Motocyklowe

Jest koniec lat 80-tych, środek lata, upał nie do zniesienia a ja zamiast leżeć na plaży klęczę.. przed owocem rosyjskiej myśli technicznej. Kumple obok właśnie kończą uszczelniać silnik Junaka, a dziewczyny krążą po okolicy szukając śrubki, która odpadła z gaźnika Avo powodując wyciek benzyny i nasz kolejny postój w rowie. Trzy dni wcześniej wyruszyliśmy z Warszawy, więc dlaczego Pałac Kultury- symbol przyjaźni polsko- radzieckiej ciągle kłuje w oczy???

Te pierwsze 25km moich podróży motocyklowych wspominam za każdym razem, kiedy planuję kolejną trasę… I tak jak wtedy z niedowierzaniem kręciłem głową, zastanawiając się, czy to nie halucynacja wskutek udaru- tak teraz wiem, że nic nie dzieje się bez przyczyny…
Odkrycie tego zajęło mi trochę czasu. Widocznie musiałem nabrać trochę pokory oraz przestać skupiać się głównie na sobie- to wymaga pracy, ale bardzo pomaga w życiu. Nie jest to blog sekciarski, służący do szerzenia „jedynej prawdy”, więc nie wchodząc w szczegóły- otwarcie mojej czachy było jak otwarcie okien- wpuściłem świeże powietrze i zobaczyłem, że mam całkiem fajne sąsiadki 😉

20 lat później nadal w moim życiu są motocykle. I tak jak wtedy- nadal nie mam własnego garnituru, a najlepiej czuję się w bojówkach i skórze.
I najważniejsze- zachowując wolność i spokój, dalej robię w życiu to co lubię, nie tracąc czasu i energii na ruchy pozorowane czy niepotrzebne dyskusje..

Przełomowym momentem była pierwsza podróż drogą Route 66- marzenie od wielu lat, które wydawało się niemożliwe do zrealizowania. Do momentu kiedy zrozumiałem, że jedyne, co mnie ogranicza to ja sam. O wrażeniach z podróży- osobny temat, w dziale ” O mnie” nie mogłem nie napisać o zrozumieniu drugiej, powszechnie znanej prawdy- nie ma rzeczy niemożliwych, jeśli czegoś pragniemy.
Wszyscy wiedzą, co znaczy przeć do przodu w realizacji celu, ale czy wiedzą, którędy?
No właśnie. Kolejny temat na „asfaltowe rozmyślania”, czyli to co uwielbiam w jeździe motocyklem- mantra silnika i możliwość pogadania z samym sobą bez świadków. To fascynujący moment- jesteśmy Panami Świata- nic nas nie ogranicza, nic od nas nie chcą ani nie wymagają. Wolność w czystej postaci.
Z drugiej strony- z każdym kilometrem zwiększa się ilość nowych, innych, różnorodnych doznań i przeżyć. Dociera do mnie, że jestem tylko ułamkiem tego Świata, jednym z miliona czy miliarda. Tutaj moje problemy są zbiorem nic nie znaczących słów, niepotrzebnym bagażem, który wszędzie zabieram i marnuję siły na dźwiganie…

Blog przez chwilę był sekciarski, teraz zrobił się filozoficzny. Pora więc na motocykle, które jak widać nie tylko jeżdżą- dla mnie są miejscem do rozmyślań, odpoczynku a czasami zmęczenia, zapomnienia, poczucia adrenaliny.
I jeszcze do wielu innych klimatów, do których poznania zapraszam…

Jarek „Franek” Frankowski

 

Imię i nazwisko(wymagane)

Email(wymagane)

Temat(wymagane)

Wiadomość(wymagane)

Wyślij

Δ